In februari werd ik gevraagd om een kunstwerk te maken van een magnoliaboom. Niet zomaar een boom, maar eentje met een diepe persoonlijke betekenis voor de mensen die mij benaderden.

Toen de boom in maart in bloei stond, ben ik gaan kijken, schetsen, observeren. Die studies vormden de basis voor het uiteindelijke werk.

Ik heb enorm genoten van het maakproces en hoe de boom gaandeweg steeds meer tot leven kwam. Het kunstwerk heb ik persoonlijk naar haar nieuwe thuis gebracht. Het raakte mij om te zien hoe het een plek kreeg in hun woonkamer, en bovenal in hun hart. Het werk is gemaakt ter nagedachtenis aan iemand die zij liefhadden.

Dat mijn kunst op deze manier mag bijdragen aan herinnering, verbinding en troost, is hartverwarmend.